Kahraman yürekler 

Gazi olduğunuzda ne hissettiniz? Aileniz nasıl karşıladı?
“Gözüme şarapnel parçasının isabet ettiği halde çatışmaya devam etmek zorundaydım çünkü etrafımız sarılmıştı.  Sağlam gittiğin yerden bir nevi sakat olarak evimize gelmek bizi çok sarstı. İş, geçim derdini düşünürken devletimiz sağ olsun bize sahip çıktı ve bize iş verdi, özlük haklar tanıdı. Ailemiz tabii ki bu duruma üzüldü ama elden bir şey gelmiyordu. Çünkü biz bu toprakları kanımızla sulamaya, düşmana bir karış toprak vermemeye yemin etmiştik. Şehit ailelerimize sabır niyaz ediyorum. Bizlerde bu acıyı yaşadık. Bugün devletimiz çağırsa seve seve can vermeye hazır vaziyette görev alırım.” 

Sizi acıtan, içinizde ukde kalan şey nedir? (Gazi Yusuf Baran)
“Şırnak Özel Harekat Tabur Komutanlığı’nda Uzman çavuş olarak görev yaparken 2003 yılında hain bir pusu sonucu gazi oldum.  Genç yaşta bir boşluğa düştüm. Hayallerin var gerçekleştiremiyorsun. Koşamamak, top oynayamamak, insanların bakış açısı, ne diyecekler, dalga mı geçecekler, üzülecekler mi? diye bunları düşünmek içinden çıkılmaz bir durum. Benim içinde en büyük ukde kalan çocuklarımla gönlümce top oynayamamak oldu. İsteyerek, severek girdiğim bir meslekti. Bu görevi ailemizden oğlum sürdürecek. Çok zorlu bir süreç yaşadık. Şehit olamadığım için çok üzülüyorum. Çünkü gideceğin yer belli Peygamber efendimizin yanı.”

Aileniz size ve gaziliğe karşı bakış açısı nasıl? 
“Ailem her zaman benimle gurur duyuyor. Şehitler ve gaziler bir ailenin değil tüm bir vatanındır.  Bir baba olarak çocuklarımla yaşamak istediğim bütün hayaller yarım kaldı.
Şehit ailelerimize söyleyebileceğim tek şey çocuklarıyla gurur ve onur duymalılar. Çünkü onlar bu vatan için, bu millet için, bu bayrak için şehit oldular. Bende şehit olup aileme o gururu yaşatmak isterdim. Ama Allah bize gaziliği nasip etti.”

Şimdi göreve çağırılsanız gider misiniz? (Gazi Sabit Doğan)
“1994 yılında Hakkari’de usta birliğinde askerlik görevini yerine getirirken bir çatışmada gazilik onuruna eriştim. Çatışma esnasında bir kurşunun taşa isabet etmesi sonucu bir kaya parçası gözüme geldi. Çatışma yaklaşık 3-4 saat boyunca sürdü. O an şehit olmayı düşündüm. Vatan ve millet uğruna Peygamber efendimizin yanında olmaya niyetlendim. Şuan bana görev verilse seve seve gitmeye hazırım. Vatan için bir gözüm değil, bedenimin bütün parçaları feda olsun. Ben 52 yaşındayım. Tekrar askere gönderseler tekrar giderim. Vatan için canım feda olsun. Bir gözümü kaybettim diğer gözümü de kaybetmeye hazırım. Biz bu vatan için ölmeye gittik. “

Haber: Ahmet Gökdemir